Saturday, July 31, 2010

മോങ്ങാനിരുന്ന പട്ടിയുടെ തലയില്‍ തേങ്ങാ വീണു..... !!!!!

ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു... എന്നും എഴുന്നേല്ക്കാറുണ്ട്... ഇന്നും എഴുന്നേറ്റു...

ഞാന്‍ കുളിച്ചു... എന്നും കുളിക്കാറുണ്ട് (സത്യം..!!!)... ഇന്നും കുളിച്ചു...

ഞാന്‍ ക്ളാസ്സില്‍ പോയി... എന്നും പോകാറുണ്ട്... ഇന്നും പോയി...

ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ വായിക്കുന്നു... എന്നും വായിക്കാറുണ്ട്... ഇന്നും വായിക്കുന്നു...

ഇതിനെ റുട്ടീന്‍ എന്നാണത്രെ അവര്‍ വിളിക്കുകാ... !!!

പക്ഷേ റുട്ടീന്‍ എന്നാല്‍ വിരസതയെ പ്രതിനിധീകരിക്കണം എന്നാണ് വെയ്പ്പ്...

എനിക്കിതു വരെ മടുത്തിട്ടില്ല...

മ്മ്മ്... തീര്‍ത്തും മടുത്തിട്ടില്ലാ ... ??

മടുത്താല്‍ ബോറടിക്കണ്ടേ...
"ബോറടിച്ചൊ..??" എന്ന് ചോദിച്ചാല്‍ "ആരടിച്ചാലും ഞാന്‍ തിരിച്ചടിക്കും..." എന്നു ചളുക്കുന്ന സന്തതസഹചാരിയുടെ കേട്ടുതഴമ്പിച്ച മറുപടിയില്‍ പോലും ലവലേശം ബോറടി ഇല്ലാണ്ടായിരിക്കുന്നു.... (അതില്‍ ഞാന്‍ സ്വയം സഹതപിക്കുന്നു...!!!)

ഒരു പക്ഷേ ക്ഷണിക്കാതെന്നോ കൂടെ വന്ന് ചേര്‍ന്ന ആ വിരസതയോട് ഞാന്‍ ഇഴകിച്ചേര്‍ന്നതായിരിക്കാം..... ആവും...

എന്കിലും ഈ ’ഞാന്‍’ ഞാന്‍ മാത്രമാണോ.. ?? അവനും അവളും അവരും ’ഞാന്‍’ തന്നെയല്ലെ...??? അറിയില്ലാ..

ഒരു പക്ഷേ സൂപ്പര്‍ ലോട്ടൊ ഹേതുവൊ പാണ്ടിലോറി തടസ്സമൊ ആവാത്തിടത്തോളം എല്ലാവരുടെയും ജീവിതം റുട്ടീന്‍ തന്നെയല്ലെ...??

ആണ്,,, നിമിത്തങ്ങള്‍ വരുത്തിവയ്ക്കുന്ന നൈമിഷികങ്ങളായ മാറ്റങ്ങള്‍ മാറ്റിവയ്ക്കുകയാണെന്കില്‍....

നൈമിഷികങ്ങള്‍... ???
അതെ നൈമിഷികങ്ങള്‍ തന്നെ... പിന്നിട് അവിടുന്നങ്ങൊട്ട് വേറൊരു റുട്ടീന്‍..... അങ്ങനെ അല്ലെ..??
പ്രോഗ്രാമ്മ്ഡ് റോബോട്ട്സ്.... !!!!

അവര്‍ എന്നെ കണ്ടിഞ്ചന്‍റ് എന്‍റിറ്റി (contingent entity) എന്ന് വിളിക്കുന്നു...
അവര്‍ മറ്റാരുമല്ല... അവരും ഞാന്‍ തന്നെയാണ്... എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ തന്നെയാണ്...
ലോസ് ഓഫ് കോസാലിറ്റി (laws of causality) എവിടെ ???
എനിക്ക് ഉത്തരം വേണം.... വയ്യ ഇനി...
എനിക്ക് വിരസത തോന്നുന്നു... !!!!

Saturday, July 17, 2010

എഞ്ജിനിയേഴ്സ് ടൂള്‍ ബോക്സ് ആന്ഡ് ദി ലെഫ്ട് സൈഡ് ഓഫ് ബ്രേയ്ന്‍... !!!

പെട്ടിയും പ്രമാണവുമെടുത്ത് നാട് വിടാന്‍ സമയമായല്ലൊ എന്ന് വിചാരിച്ചപ്പോഴാണ് സ്വന്തമായി ഒരു പെട്ടി ഇല്ലല്ലൊ എന്ന് ഓര്‍മിച്ചത്... (പ്രമാണം പിന്നെ പണ്ടേ ഇല്ലല്ലോ.. !!!!)

ഒട്ടും തന്നെ അമാന്തിച്ചില്ലാ...
വെച്ച് പിടിപ്പിച്ച് കടയില്‍ ചെന്നപ്പോഴേയ്ക്കും ഷട്ടര്‍ പാതി അടഞ്ഞിരുന്നു...
എന്കില്‍ പിന്നെ കുറയ്ക്കണ്ടാ എന്നു കരുതി..

“ചേട്ടാ ഒരു വലിയ പെട്ടി... ഈ ഉരുട്ടിക്കോണ്ട് പോണ സൈസ് മതി..”..

പണ്ടേ കയറ് കെട്ടി വലിച്ചോണ്ട് പോണ കളിപ്പാട്ടം വണ്ടികളോട് വലിയ കമ്പമായിരുന്നു..

അരിസ്റ്റോക്രാറ്റിന്‍റെ പെട്ടിക്ക് നാല്പത് ശതമാനം കിഴിവുണ്ടത്രെ... ഇരിക്കട്ടെ,, ബാക്കിയുള്ള പെട്ടികള്‍ക്കൊക്കെ വില ഇതിലും കുറവാണെന്കിലും കിഴിവില്ലല്ലൊ... ഇത് മതി...

റോട്ടിലൂടെ പെട്ടിയും ’ഉരുട്ടി’ വീട്ടില്‍ വരാനായിരുന്നു വലത് വശത്തിന്‍റെ ഇച്ഛയെന്കിലും നാട്ടുകാര്‍ എന്ത് വിചാരിക്കും എന്ന് കരുതി ഇടത് വശം ഇംഗിതത്തിന് വഴങ്ങിയില്ല... !!! ( "അയ് ആം നോട്ട് അഫ്രൈഡ് ഓഫ് ദി സോസൈറ്റി" എന്ന് നാഴികയ്ക്ക് നാല്പത് വട്ടം പറയുന്നുണ്ടെന്കിലും... )

അങ്ങനെ ഓട്ടോക്കാരനും കിട്ടി ഒരു ഇരുപത്... എന്കിലും പെട്ടിക്ക് ഡിസ്ക്കൗണ്ട് കിട്ടിയല്ലോ... അത് മതി..!!!

വീട്ടില്‍ നിന്ന് കൊണ്ട് പോകാനുള്ള ബുക്കും തുണികളും മറ്റും പെട്ടിയില്‍ നിറച്ച നിര്‍വൃതിയില്‍ പെട്ടി പൊക്കാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഇടത് വശം പിന്നെയും മന്ത്രിച്ചു..
“പണി പാളി മോനെ.. ഇത് നിലത്ത് നിന്നും ഒരിഞ്ചില്‍ കൂടുതല്‍ പൊക്കണമെന്കില്‍ നീ സി.ഐ.ടി.യു.-വില്‍ ചേരണം..”

ഇടത് വശത്തിന് വീണ്ടും സംശയം.. "തൂക്കം ഇരുപത് കിലോ കടക്കില്ല... പിന്നെന്താ ഇത് പൊങ്ങാത്തെ..."

പായ്ക്ക് ചെയ്ത പെട്ടി വീണ്ടും തുറക്കുന്നതു കണ്ട് “ടി…. എച്ച്.… ഐ…. ആര്‍.… ടി…. വൈ…… തേര്‍ട്ടി ” പഠിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന അനിയച്ചാര്‌ ഓടിയെത്തി..

“എന്താ കണ്ണന്‍ ചേട്ടാ പെട്ടി മുഴുവനും നിറയ്ക്കാത്തത്...”

“ഓഹോ... പെട്ടിയുടെ മാക്സിമം ലോഡ് ബയറിങ്ങ് കപ്പാസിറ്റി മുപ്പത് കിലോ.. ഇപ്പോള്‍ തന്നെ ഇരുപതായി... മാര്‍ജിന്‍ ഓഫ് സേഫ്റ്റി വിട്ട് ഒരു കളിയില്ല മക്കളേ..”

അനിയന്‍ കണ്ണുരുട്ടിയതാണോ അന്തിച്ചതാണോ..

ഏതായാലും അവിടെ വീണ്ടും തുടങ്ങി.. “ടി… എച്ച്… ഐ…. ആര്‍… ടി… വൈ… തേര്‍ട്ടി...”

നാല് വര്‍ഷം മെക്കാനിക്കല്‍ എഞ്ജിനിയറിംങ്ങ് പഠിച്ചത് കാരണം ഇടത് വശത്തിന് പെട്ടെന്ന് പുത്തി ഉദിച്ചു..

"അടിയില്‍ വെച്ചിരിക്കുന്ന പിണ്ഡം കൂടിയ പുസ്തകങ്ങള്‍ മുകളിലാക്കി പിണ്ഡം കുറഞ്ഞ തുണികള്‍ അടിയിലുമാക്കി പാക്ക് ചെയ്താല്‍ പെട്ടി പൊങ്ങേണ്ടതാണ്.."

“എഫ്.. ഓ... ആര്‍... ടി… വൈ….. ഫൊര്‍ട്ടി ...” എത്തിയപ്പോഴത്തേയ്ക്കും രണ്ടാമതും പായ്ക്കിംഗ് കഴിഞ്ഞു...

എന്നിട്ടോ... ?? ഇനി പെടാപ്പാടെന്തിന് എന്ന ഇടത് വശത്തിന്‍റെ ചോദ്യത്തിന് ശക്തമായ മറുപടിയെന്നോണം പെട്ടി തറയില്‍ നിന്ന് അനങ്ങാന്‍ കൂട്ടാക്കുന്നില്ലാ...

“ശോ.. ഇതെന്താ ഇത് പൊങ്ങാത്തെ... !!!!!!!!!!!!!!!!”

ആക്രോശം കേട്ട് അനിയന്‍ ബുക്കില്‍ നിന്ന് രണ്ട് കണ്ണുകളുമെടുത്ത് വീണ്ടും ഉരുട്ടി...

ഉരുട്ടലിന് മറുപടിയായി എനിക്കിതേ പറയാന്‍ കിട്ടിയുള്ളു..
“ഈ സെന്‍റെര്‍ ഓഫ് ഗ്രാവിറ്റിയില്‍ ഒന്നും ഒരു കാര്യവുമില്ല മക്കളെ.. നോക്കിക്കെ പെട്ടി പിന്നെയും പൊങ്ങുന്നില്ലാ...”

അവന്‍റെ മറുപടി എനിക്കായിരുന്നില്ലാ..
“അപ്പച്ചീ,, ഈ കൊച്ചേട്ടന്‍ എന്നെ പഠിക്കാന്‍ സമ്മതിക്കുന്നില്ലാ...!!!!”..

തൃപ്തിയായി.... ബാക്കി അവിടുന്ന് കേള്‍ക്കാം ...

ഏതായാലും ഒരു കാര്യത്തില്‍ സന്തോഷം...
ഇനി ഈ പെട്ടി ഉരുട്ടികോണ്ട് തന്നെ ഞാന്‍ പോകും... അല്ലാണ്ട് ഒരടി ഇവിടുന്ന് മുന്നോട്ട്... ങ്ങേഹെ... !!!!!!!!!!!!!

ഡെന്‍റിസ്റ്റ് തന്ന പോസ്റ്റ്...

പല്ല് ക്യാപ്പ് ചെയ്യണോ എന്നറിയാന്‍ ഡെന്‍റിസ്റ്റിന്‍റെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു കൊടുത്തപ്പോള്‍ വിചാരിച്ചില്ലാ ഇന്ന് തന്നെ അതങ്ങേര് അറുത്ത് മുറിച്ച് ഒരു പരുവമാക്കുമെന്ന്.. പയറ്മണി പോലെ നിന്ന മുന്‍പല്ലിന്‍റെ സ്ഥാനത്ത് ഇപ്പോള്‍ ഒരു ചെറിയ കുറ്റി മാത്രം... !!!

“അടുത്ത ചൊവ്വാഴ്ച്ച നമുക്ക് ക്യാപ്പ് വെയ്ക്കാം.. ഇനി അന്നേ അപ്പോയിന്‍മെന്‍റ് കിട്ടൂ..."

കലാപരിപാടികള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഡോക്ട്ട‍ര്‍ മൊഴിഞ്ഞു...

“ഇന്നിതു മുറിച്ച് നാശമാക്കി വ്വെച്ച സ്ഥിതിക്ക് ഞാനിനി ഇവിടെ വന്നേ പറ്റൂ അല്ലെ ?? കൊള്ളാം, നല്ല ടാക്ടിക്ക്സ്..” ..എന്ന് പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നെന്കിലും ഞാന്‍ വിഴുങ്ങി...

ഏതായാലും അടുത്തതായി പല്ലിന്‍റെ ഇംപ്രഷന്‍ എടുക്കാന്‍ ഒരു ലേഡി ഡോക്ട്ട‍ര്‍ വന്നു... സമാധാനം... !!!

ശേഷം കിറിയില്‍ ഒട്ടിപ്പിടിച്ച ആ ഒണക്ക പശ ഞാന്‍ കഴുവാന്‍ തുടങ്ങിയതും അപ്പുറത്ത് നിന്ന് ഡാക്കിട്ട‍ര്‍ സാറിന്‍റെ വിളി...
“അവിടെ കുറ്റിയടിച്ച് നില്ക്കാതെ ഇങ്ങോട്ട് വന്നാട്ടെ, കളര്‍ ഷേഡ് നോക്കിയിട്ട് കഴുകിയാല്‍ മതി..”

“ആയിക്കോട്ടേ.. !!!”

മുന്നിലോട്ട് ചെന്ന് നിന്നതും അടുത്തത്..
“വാ തുറന്ന് തല അല്പം കുനിച്ചാട്ടെ.. എന്താ ആരുടെ മുന്നിലും തല കുനിക്കരുത് എന്ന് അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ.. ??”

“ഏയ് പക്ഷെ സാറിന്‍റെ മുന്നില്‍ കുനിയാന്‍‌ പേടി ആയിട്ടാ..”.. ഇല്ല,, പറഞ്ഞില്ലാ...

“A2 ഷേഡ് മതി..”

“മതി... അല്ല ഡോക്ട്ടറേ ഈ ചൊവ്വാ എന്നുള്ളത് ശനിയാഴ്ച്ച ആക്കാമോ.. ഞായറാഴ്ച്ച ഒരു കല്ല്യാണം ഉണ്ടായിരുന്നു...”

“കല്ല്യാണം നിന്‍റെ അല്ലല്ലോ.. ?? തല്ക്കാലം ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ മതി..”

ചൊറിയന്‍.. !!!

“അടികൊണ്ടിളകിയ സ്വന്തം പല്ലുകളില്‍ പണിത് പഠിച്ചായിരിക്കുമല്ലെ സാറ് ഡെന്‍റിസ്റ്റ് ആയത്..??”.. ഇല്ലാ,, അതും ഞാന്‍ വിഴുങ്ങി...

“അപ്പോള്‍ അടുത്ത ചൊവ്വാഴ്ച്ച വാ.. ക്യാപ്പ് ഇടുന്നതിന് മൂവായിരം... ഇന്ന് ആയിരത്തി അഞ്ഞൂറ് തരണം..”

“ആയിക്കോട്ടെ.. അതും വിഴുങ്ങിക്കോ..” !!!